Nierówne traktowanie niepełnosprawnych

Pracodawcy, którzy utracili status zakładu pracy chronionej, ale mają jeszcze środki na funduszu rehabilitacji i mogą udzielać pomocy osobom niepełnosprawnym muszą  odprowadzać składki na ubezpieczenie społeczne od udzielonej niepełnosprawnym pomocy. To obciążenie krzywdzi niepełnosprawnych.

Problem pojawił się, gdy po 1 stycznia 2011 r. wiele firm  zaczęło tracić status Zakładu Pracy Chronionej. Nie sprostało bowiem konieczności zwiększenia wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych do wysokości co najmniej 50%, a w tym osiągnięcia co najmniej 20% osób ze znacznym i umiarkowanych stopniem niepełnosprawności. Te jednak firmy, które utrzymały zatrudnienie na poziomie minimum 15 osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz osiągają wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 25 proc. mogą zachować i wykorzystać na potrzeby osób niepełnosprawnych zgromadzony wcześniej fundusz rehabilitacji.

Okazuje się jednak, że udzielona pomoc musi zostać oskładkowana ze środków własnych pracodawcy. Wynika to z uzyskanych przez Polską Organizację Pracodawców Osób Niepełnosprawnych stanowiska ZUS oraz stanowiska Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych.

W przekonaniu POPON takie stanowisko jest bardzo krzywdzące, a system wsparcia istnieje jedynie na papierze – To są dodatkowe wydatki, które musi ponosić  pracodawca. W dobie kryzysu, chcąc zmniejszyć koszty,  firmy będą ograniczać udzielanie  pomocy na rehabilitację zawodową, społeczną czy leczenie osób niepełnosprawnych – mówi Jan Zając, Prezes POPON.

W związku z tym POPON zwrócił się w tej sprawie z interwencją do Pełnomocnika Rządu do spraw Osób Niepełnosprawnych o nieobciążanie  składkami na ubezpieczenie społeczne pomocy udzielanej osobom niepełnosprawnym pracującym w byłych zakładach pracy chronionej.