Jaki urlop dodatkowy dla zatrudnionego na część etatu? Artykuł POPON w Dzienniku Gazecie Prawnej

Jaki urlop dodatkowy dla zatrudnionego na część etatu? Artykuł POPON w Dzienniku Gazecie Prawnej

Zakład pracy chronionej zatrudnia pracowników z orzeczeniami potwierdzającymi znaczny i umiarkowany stopień niepełnosprawności na 0,55 etatu. Po przepracowaniu jednego roku od dnia zaliczenia do jednego ze wskazanych powyżej stopni niepełnosprawności pracownicy ci nabywają prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Czy urlop ten jest proporcjonalny do wymiaru etatu, czy też otrzymują oni pełne 10 dni dodatkowego urlopu wypoczynkowego?

Przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie regulują kwestii przeliczania urlopu dodatkowego na wymiar czasu pracy. Jednak w sprawach w niej nieunormowanych stosuje się kodeks pracy (dalej: k.p.).

Na podstawie art. 154 par. 2 k.p. wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru jego czasu pracy, biorąc za podstawę wymiar 20 lub 26 dni, przy czym niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia. Z kolei w myśl art. 1542 par. 1 k.p. urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy w danym dniu. W przypadku osoby niepełnosprawnej zakwalifikowanej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, jeden dzień urlopu odpowiada 7 godzinom pracy (art. 154 par. 3 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji).

W opisanym na wstępie przypadku, skoro zatrudnionemu na pełny etat przysługuje rocznie 26 dni urlopu wypoczynkowego i 10 dni urlopu dodatkowego, to dla pracującego w wymiarze 0,55 etatu wymiar przysługującego urlopu wyniesie: (26 + 10) x 0,55 = 19,8 dnia, a po zaokrągleniu w górę – 20 dni. Natomiast po przeliczeniu na godziny wyniesie on 140 godzin (20 dni x 7 godz. = 140 godz.).

Podstawa prawna

  • Art. 15 ust. 2,19 i 66 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.).
  • Art. 154 par. 2, art. 1542 par. 1 i 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).

Źródło: Polska Organizacja Pracodawców Osób Niepełnosprawnych



Facebook
LinkedIn
Skip to content