07 sty Na jakich zasadach udzielana jest pomoc indywidualna z ZFRON. Artykuł POPON w Dzienniku Gazecie Prawnej, pisze radca prawny Mateusz Brząkowski
W listopadzie 2013 roku niepełnosprawny pracownik złożył wniosek o udzielenie pomocy indywidualnej z ZFRON na zakup wydawnictw i pomocy dydaktycznych Jak się okazało, jego orzeczenie straciło ważność z końcem października 2013 roku, a kolejnego jeszcze nie otrzymał, choć wniosek o jego wydanie został złożony. Czy możemy udzielić mu pomocy indywidualnej?
Pracodawca powinien się wstrzymać z rozpatrzeniem wniosku o wypłatę pomocy indywidualnej do czasu rozstrzygnięcia kwestii uzyskania przez pracownika kolejnego orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność.
Artykuł 33 ust. 3 pkt 5 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zobowiązuje pracodawców do przeznaczania co najmniej 10 proc. środków zgromadzonych na zakładowym funduszu rehabilitacji (ZFRON) na pomoc indywidualną dla niepełnosprawnych pracowników i byłych niepracujących pracowników. Jest to minimalny odsetek środków ZFRON, jakie trzeba wydatkować na pomoc indywidualną.
Zasady przyznawania pomocy indywidualnej zawiera rozporządzenie w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. W jego par. 3 ust. 1 określono, komu taka pomoc może zostać przyznana. Są to: 1. osoby niepełnosprawne: – zatrudnione na podstawie stosunku pracy lub umowy o pracę nakładczą, w tym przebywające na urlopach bezpłatnych oraz wychowawczych, – osoby będące uczniami odbywające praktyczną naukę zawodu, – niepracujący byli pracownicy, ale tylko w odniesieniu do wydatków związanych z rehabilitacją leczniczą, 2. rodzice lub prawni opiekunowie niepełnosprawnych dzieci pracowników lub dzieci osób niepełnosprawnych, ale jedynie w przypadku finansowania pobytu na koloniach, obozach oraz turnusach rehabilitacyjnych.
Katalog osób uprawnionych jest zamknięty, a więc osobom niewymienionym w punktach powyżej pomoc nie może zostać przyznana.
W sytuacji gdy orzeczenie pracownika potwierdzające niepełnosprawność traci ważność, do momentu przedstawienia kolejnego orzeczenia pracodawca ma obowiązek traktować go jak osobę pełnosprawną.
Podstawa prawna
Art 33 ust. 3 pkt 5 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tj. Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721 z późn. zm.). Par. 3 ust. i rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 245, poz. 1810 z późn. zm.).
Autor: Mateusz Brząkowski radca prawny
Polska Organizazja Pracodawców Osób Niepełnosprawnych
Źrodło: Dziennik Gazeta Prawna
