05 lis Gość Integracji o wyzwaniach i planach PFRON
W tym roku Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych obchodzi 30-lecie istnienia. Na urodziny niejako dostał w prezencie nowe obowiązki, ale też dodatkowe środki m.in. za sprawą pakietu programowego „Samodzielność – Aktywność – Mobilność!”. O tym, na czym polegają bieżące działania Funduszu i jakie stoją przed nim wyzwania, mówi Prezes Zarządu PFRON, Krzysztof Michałkiewicz, odpowiadając na najczęstsze pytania Czytelników „Integracji”.
Ewa Pawłowska: Panie Prezesie, jaka jest w roku 30-lecia PFRON rola Funduszu i jego najważniejsze zadania, a jakie wyzwania przed nim stoją?
Krzysztof Michałkiewicz: Obserwujemy i analizujemy zmiany na rynku pracy i w polityce wobec osób z niepełnosprawnością. Dla Funduszu znaczącym wyzwaniem są choćby nowe zadania wynikające z Ustawy o dostępności dla osób ze szczególnymi potrzebami. Znajduje się w niej artykuł, w którym ustawodawca od września tego roku nałożył na PFRON obowiązek rozpatrywania skarg związanych z brakiem dostępności w instytucjach publicznych. Jest to o tyle ciekawe, że – za sprawą wspomnianej ustawy – nieco wychodzimy poza osoby posiadające orzeczenie o niepełnosprawności, a zaczynamy patrzeć na społeczeństwo szerzej. Mamy bowiem np. coraz więcej osób w wieku senioralnym, które także mają specjalne potrzeby, często również niepełnosprawności, mimo że nie posiadają na to formalnego potwierdzenia.
Mateusz Różański: Zmiany obserwujemy też na rynku pracy. Rozwija się technologia, pojawiają się nowe formy zatrudnienia, zmienia się demografia. Coraz mniej młodych ludzi wkracza na rynek pracy, ale też mają oni inne oczekiwania. Jak PFRON chce uwzględnić wyzwania związane z tymi radykalnymi zmianami?
Zgadzam się, że osoby z niepełnosprawnością często wykonywały proste prace, których w tej chwili jest coraz mniej, i one najszybciej podlegają automatyzacji czy robotyzacji. Oczywiście kładziemy duży nacisk na to, żeby osoby z niepełnosprawnością mogły zdobywać wykształcenie i kwalifikacje, które są przydatne na obecnym rynku. To jest jeden kierunek. Drugi wiąże się z bardzo oczekiwaną przez nas ustawą o zatrudnie- niu wspomaganym. Mam nadzieję, że zakończą się prace nad nią w Biurze Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych i ustawa, dyskutowana od lat, nareszcie będzie uchwalona i realizowana. Ważna jest choćby kwestia tego, by wzmocnić rolę trenera pracy. Przy szeregu niepełnosprawności taka osoba, która wspomaga w procesie adaptacji i wspiera w sytuacjach kryzysowych, jest niezwykle potrzebna.
Cały artykuł
Autor: rozm. Ewa Pawłowska, Mateusz Różański
Źródło: Integracja 5/2021
